Hallo allemaal,

Hier een niet al te lange update over de laatste avonturen die ik heb meegemaakt op het noorder eiland!

Na de vulkanische meren en hobbiton gezien te hebben had ik nog 2 dagen in Rotorua. Samen met Vanessa, een Zweeds meisje, wilden we een wandeling maken in de red woods. Het was niet makkelijk om er te komen aangezien het niet echt duidelijk aangegeven stond als je er lopend naartoe ging. Onderweg natuurlijk verdwaald en toen ik de weg vroeg aan een ouder echtpaar waren ze zo lief om ons een lift te geven. We hebben de 7km wandeling gedaan in het bos met hele mooie uitzichten onderweg en de bomen zelf waren echt gaaf. Wat de naam al zegt, rood, en ook mega hoog.

Laatste dagje in dit heerlijke dorpje. Helaas was het een triestige dag met heel veel regen. Het enige wat we vandaag gedaan hebben: rondgeneusd in de Warehouse (een soort primark met allemaal goedkope dingen)

En dan is het ineens alweer 1 maart, de officiële start van de herfst hier in Nieuw Zeeland. Tegen de middag reden we richting Lake Aniwhenua. Daar aangekomen konden we zien hoe ons avondeten werd voorbereid. We krijgen een traditioneel maal, genaamd "Hangi", wat onder de grond gekookt word. Er wordt een redelijk diep gat in de grond gegraven waarin ze speciale stenen leggen die verwarmd worden. Vervolgens wordt het eten er in speciale rekken ingelegd, hetgene wat langer moet koken onderop. Er worden natte doeken overheen gelegd, daarna een zeil en dan aarde. Op deze manier word alles langzaam gestoomd en zo deed de vroegere generatie dit al. Normaal gesproken doen de mensen hier dit alleen met een begrafenis of trouwerij of wanneer ze heel veel mensen bij elkaar hebben. Het traditionele proces duurt uren maar omdat wij de stenen door middel van een gasbrander hebben verwarmd duurde het maar 2 uur en het was echt héérlijk!!!

Op naar Taupo. Onderweg zijn we gestopt bij een hotpool waarin we gezwommen hebben. Het water in deze rivier was ongeveer 39 graden dus dat was heerlijk. Eenmaal terug in de bus kreeg ik een apart gevoel want vandaag ga ik...... SKYDIVEN! Met een limo werd ik samen met 2 anderen opgehaald en naar het vliegveld van Taupo gebracht. Na het introductie praatje werd ik in een harnas gehesen en toen werd ik toch wel redelijk nerveus. Alles word op film vastgelegd en na ingestapt te zijn in het roze vliegtuig ging alles heel snel. Het uitzicht vanuit het vliegtuigje was heel mooi, zo over het grootste meer van Nieuw Zeeland. Bij 12000feet ging er een alarm af en sprong de eerste persoon eruit. De rest van ons deed de 15000feet, oftewel 4,3km. In de tussentijd kregen we een zuurstofmasker omdat de luchtdruk heel slecht is zo hoog in zo een klein vliegtuig. En toen ging de deur open.... 1 voor 1 werden we eruit geduwd. Ik was als 1 van de laatste. Zittend in het deurgat, harnas vasthouden, hoofd naar achteren en gáán. En wauw, wat een gaaf gevoel is die vrije val!! Niet te omschrijven!!! Heb regelmatig geschreeuwd dat het geweldig is. Met 200km/u val je in een minuut tijd een heel stuk naar beneden voordat de parachut geopend word. Het lijkt langer te duren maar toch is het heel snel voorbij. Ik mocht zelf nog even de parachute besturen voordat we weer veilig op vaste grond stonden. Wow!! Aangekomen in het hostel zag ik Vanessa weer en 2 Nederlandse jongens. Met hun heb ik lekker rond gewandeld (adrenaline eruit schudden) en hebben we een heerlijk familie diner gemaakt.

Samen met 2 jongens (Nederlander Jurgen en Duitser Fred) heb ik de streetart bekeken die Taupo te bieden heeft. Er was zelfs een hele route voor uit uitgestippeld. S middags lekker aan het meer gelegen en zelfs nog even gezwommen. Rond een uurtje of 22.00 zijn we 3km gaan lopen richting de hotpools, gewapend met bier en chips. Vanuit een hoger gelegen gebied kwam het hete water naar beneden wat zich mengt met de koude rivier. Precies ertussenin is dus een heerlijke temperatuur. We hebben daar een aantal uur zitten chillen voordat we rond 02.00 ongeveer weer terug waren.

Op naar Blue Duck Station in Whakahoro, een speciale stop van de Stray bus. Het was een lange rit, vooral het laatste stuk wat over smalle kronkelige weggetjes ging. Maar wat een prachtige natuur rondom. Eind van de middag kwamen we aan en hebben we een groepsdiner gedaan. Argentijnse gehaktballen van de BBQ met aardappel, salade en pruimen kruimeltaart na. S avonds hadden we een gezellig feestje rondom het kampvuur met het spelen van drankspelletjes.

Vroeg uit de veren om te gaan jagen. Na de nodige informatie over wat we wel en niet mochten schieten, konden we eerst oefenen. Voor mij de eerste keer dat ik zo een geweer afschoot. Liggend op de grond, het scherpstellen van je doel en dan de trekker overhalen. Wow, wat een kracht maar gaaf om gedaan te hebben. Ze gaan hier regelmatig op jacht naar geiten. Ze zijn een plaag en eten gewassen op. Met een buggy zijn we een heel stuk het terrein op gereden. Klimmend over de heuvels en bergen zagen we eindelijk een paar geiten. Toen we dichterbij waren konden we ze niet meer zien maar van een afstand zagen we een groep anderen. 1 van de jongens (we waren met zn 3en) heeft een geit geschoten. De andere 3 renden ervandoor maar bleven na een aantal seconden toch beduusd staan. De 2e jongen kon er dus ook 1 schieten. Toen ik de kans kreeg wilde ik het toch niet omdat het niet echt moet en ook omdat ik het best zielig vind. En gelukkig maar ook, want aangekomen bij de dode geiten, moesten de jongens de ingewanden eruit halen omdat ze anders te zwaar waren om de berg op te tillen. Ook hebben ze de ballen moeten kussen, wat een traditie is. De rest van de details zal ik jullie besparen. S middags heb ik klei duiven geschoten en hebben we een kleine competitie gehouden. Was toch wel moeilijker dan ik dacht. Na al dat geschiet van deze ochtend wilde ik wel wat ontspanning. Lekker ritje te paard dan maar. Mardie was mn maatje en heeft ons ver de heuvels ingebracht. We waren met een groepje van 10 meiden. Heerlijke rit met redelijk wat snelheid en prachtige uitzichten. Dit is echt een droom plaats!

Vroeg opstaan vandaag om richting Tongariro National Park te gaan. 06.00 vertrokken we om 1 v/d 9 great walks van Nieuw Zeeland te doen. Na een briefing over veiligheid gingen we om 09.00 van start om de Tongariro Crossing te doen, een hike van 19.4km. Gelukkig hadden we mooi weer want 50% wordt gecanceld vanwege te slecht weer bovenop de vulkaan. Het was een stevige wandeling met heel veel mooie uitzichten. De klim omhoog was pittig, maar helemaal bovenop de top konden we uitkijken op de kraters, Mount Ngauruhoe (beter bekend als Mount Doom van de film The Lord of the Rings) en de Emerald Lakes met hun mooie groene kleuren. Naar beneden was ook niet echt makkelijk, voelde het echt wel in mn knieën maar..... Na 7 uur lopen stonden we netjes terug onderaan de vulkaan. Did it!!!!

Na een lange nachtrust gingen we op weg naar het laatste plekje hier op het noorder eiland en laat dat ook nog eens de hoofdstad zijn, Wellington. Onderweg was niet echt veel te zien. We zijn gestopt in een dorpje wat bekend staat om zijn "gum boot trowing" competitie. Oftewel een race in het gooien van rubberlaarzen. Wij zijn ook de baan opgegaan om onderling een wedstrijdje te doen. Ook zijn we naar een grote speeltuin gegaan waar iedereen los ging, te grappig! In Wellington hebben we in Nomads Hostel shotjes gedronken en drankspelletjes gespeeld en afscheid genomen van de buschauffeur.

Regenachtige en koude dag.... Er is een bekend museum waar je een hele dag door kan brengen. En dat is precies wat we gedaan hebben. El Papa Museum had veel informatie over geschiedenis, dieren en cultuur. Na een aantal uur regende het nog steeds dus ben s avonds lekker in het hostel gebleven.

Samen met Fred en Debra zijn we Mount Victoria opgelopen wat een mooi uitzicht geeft over de stad. Even gerelaxt daar en op de terugweg zijn we gestopt bij het strandje wat middenin het centrum ligt alleen was het veel te frisjes omdat het zo bewolkt was. Wellington heeft voor de rest niet zo heel veel te bieden eigenlijk. S avonds hebben we een afscheidsborrel gedaan want na bijna 3 weken samen met Fred, was het vandaag de laatste dag samen.

Verhalen over het zuider eiland komen in de volgende update!

Liefs maris