Howdie!! Vanuit Queensland stuur ik jullie weer een nieuw verhaal!!

SOUTHEAST COAST VICTORIA

Van Kenneth River zijn we via Melbourne naar Powong gereden, een dorpje dichtbij Foster. Dit was nog een hele onderneming want we kwamen bijna op de tolweg terecht. Alles gaat elektronisch dus als je dan geen kaart hebt kun je een flinke boete oplopen. We raakten in de stress want het was ook nog eens druk op de weg. De navigatie stuurde ons helemaal door Melbourne heen wat dus best veel tijd koste. We zijn vandaag ook lang onderweg geweest. Eenmaal aangekomen bij een wederom schattig kampeerplaatsje raakten we al snel aan de praat met een groepje reizigers. Met kaartspelletjes en bier en wijn hebben we ons best goed vermaakt. Helaas liep de avond anders af... Michael, de Amerikaanse jongen werdt uitgedaagd om in een boom te klimmen en voordat we het wisten hoorden we een harde knal, was hij eruit gevallen... Midden in de nacht ben ik nog met hem en zijn vriend naar het ziekenhuis gereden. Hij kwam er nog goed vanaf met een verdraaide enkel en een gebroken pols.

Helemaal gaar want ik was pas laat terug vanuit het ziekenhuis en na een aantal uurtjes slapen werden we alweer wakker van de hitte. Ze gaven voor vandaag 40 graden af en een "total fire ban" wat inhoud dat je geen openlijk vuur mag maken/gebruiken, zoals een kampvuur of bbq en zelfs met sigaretten moet je flink uitkijken of je ze wel goed uit hebt gemaakt. Ik hoef dat niet meer te doen, want ben al bijna 2 maanden gestopt!! We zijn richting Toora gereden en zijn zo blij dat we airco in de auto hebben. Toen we uitstapten om even iets te vragen bij het visitor information centre kregen we een flinke klap, echt niet normaal. Aangekomen bij de Franklin River waar de gratis kampeerplek was hebben we het picknickkleed uitgespreid maar zelfs dat was te warm in de schaduw.

Vanuit Toora was het nog maar een half uurtje rijden naar Wilsons Promontory National Park. Het ritje ernaartoe was al heerlijk. Onze auto heeft achterin een dakraam en daar heb ik een aantal keer uitgehangen. Ondanks dat het zo heet was hebben we toch een flinke wandeling gemaakt om van de natuur te kunnen genieten. We hebben de Squeaky Beach Nature Walk gelopen met een aantal stops onderweg zoals bij squeeky beach, waar het zand een piepend geluid maakt als je eroverheen loopt. Regelmatig zijn we de zee in gedoken omdat het zo warm was en op een gegeven moment moest er gewoon echt een pauze ingelast worden haha. Tijdens het wandelen kwamen we ook ineens oog in oog te staan met een walibie. (Deze zijn kleiner en donkerder van kleur dan een kangoeroe) Zo gaaf dat je ze regelmatig tegenkomt! We hebben weer in Toora geslapen op dezelfde plek als de nacht ervoor.

Op naar 90 mile beach en dit strand heet niet voor niks zo. Deze lap zand is wel 150 kilometer lang en is afgeschermd van de weg door de duinen. Tussen de weg en de duinen in liggen 19 kleine openingen waar je gratis mag blijven kamperen. Het was rustig en we vonden zo een opening waar niemand stond. Auto parkeren, picknick kleed uitspreiden, wijntje en wat lekkers erbij... ons hoorde je niet klagen.

Omdat het zo rustig was en je hier echt het gevoel kreeg dat niets hoefde besloten we om hier lekker een dagje te blijven. Heeft de auto ook eens een vrije dag. Er was vrij weinig te doen. Na s ochtends een heel stuk langs het water gelopen te hebben, konden we later op de dag van het zonnetje genieten. En wat een rust zeg, op de hele dag hebben we maar 2 mensen gezien! Het was toch ook wel een beetje spannend s nachts, sta je daar helemaal alleen in het pikkedonker. Een avondplasje ging nog nooit zo snel als toen haha.

SOUTHERN NEW SOUTH WALES

En dan moeten we toch weer doorrijden. De weg naar Genoa duurde lang en was saai. Er was weinig te zien onderweg en hebben voornamelijk alleen op de snelweg gereden waar we heel veel dode kangoeroes tegenkwamen. S ochtends vroeg en s avonds gedragen ze zich net zo als hazen. Die worden ook verblind door het licht en weten dan niet wat ze moeten doen. Maar soms was het echt onvoorstelbaar hoeveel we er zagen.. In Genoa hebben we op een rest area geslapen waar ze waslijnen hadden en een koude douche, ideaal!

En dan is het al bijna kerstavond! Net als iedereen moesten wij ook nog wat inkopen doen. We reden nog iets noordelijker wat ook weer een avontuur met zich meebracht. Op zoek naar de ligging van de volgende campingplek kwamen we weer op een weg terecht waarvan we dachten dat we helemaal verkeerd zaten. Onverhard en het ging van slecht naar slechter. We kwamen geen ander verkeer tegen, de stenen werden steeds groter en op een duur reden we over een droogstaande rivier. Hebben wij weer... Toch bleken we de goede kant op te gaan en kwamen we na een uur weer in de bewoonde wereld. Alleen was de campingplek een stop recht langs de snelweg. Hier gingen we niet verblijven. Na nog een stukje doorgereden te hebben kwamen we uit bij een plaatsje vlakbij Narooma. Hier stonden ook 3 jongens waarmee we gisteren ook al op dezelfde plek stonden. Met hun hebben we kerstavond gevierd met lekkere hapjes en wijn. (Backpackers hier drinken "goon" wat een goedkope wijn is maar eigenlijk geen wijn mag heten)

1e kerstdag. We werden al vroeg wakker (wat bijna iedere ochtend gebeurd, meestal door de hitte in de auto) en toen ik na het tandenpoetsen terug de auto inging lag er ineens iets. Het was een kadootje van de kerstman, een kaartje met confetti erin en een kerst t-shirt, zo lief! Samen met de jongens van gisteren hebben we ontbeten met pannenkoeken met banaan en nutella, zóó lekker. Daarna zijn we onze kater uit gaan slapen op Narooma Beach.

Op 2e kerstdag zijn we van Narooma naar Kangaroo Valley gereden. Onderweg kwamen we weer heel erg veel dode kangoeroes tegen. Waarschijnlijk omdat iedereen gisteren vrij was hebben ze geen dode dieren langs de kant opgeruimd dus het was wel extreem erg. Super zielig om te zien.... We hadden ook veel regen gehad vandaag en op de radio hoorden we over de bosbranden bij de Great Ocean Road. Er waren al 116 huizen verwoest en de mensen moesten evacueren. Raar idee omdat we daar nog zo kort geleden geweest zijn. We kwamen terecht op een hele grote gratis camping die redelijk vol was en langs de Kangaroo River ligt. Hier hebben we nog in gezwommen. Toen het schemerig begon te worden hebben we ook de eerste wombat gezien. Dit dier komt alleen in Australië voor en is het enige zoogdier dat eieren legt.

Tijd voor Blue Mountains National Park. Van Kangaroo Valley zijn we naar Woodford gereden wat in het nationaal park ligt. We hebben een stuk van de tourist drive gereden langs de Great Pacific Road. Zo kwamen we bijvoorbeeld over de sea cliff bridge, een mooie brug gebouwd op de rand van een rots. Ook deze route was weer heel mooi alleen werd het steeds bewolkter naarmate we dichterbij het park kwamen.

Woehoe, ik ben jarig!! Als start van de dag hebben we uitgebreid ontbeten met zelfs zacht gekookte eitjes. De rest van de dag zijn we redelijk druk geweest met dingen bezoeken zoals de Wentworth Falls, Three Sisters lookout, Anvil Rock, Perrys Lookdown en nog vele andere uitzichtspunten. Ook hebben we heel veel wilde kakatoes gezien. Toen we op een rust plaatsje waren en onze worstjes stonden te BBQ en voor op het broodje, zag ik ineens Quincy aan komen lopen met Jeffrey. Ze waren hier ook en Mirte had geregeld om af te spreken als verrassing, super leuk. We hebben taart gegeten en bijgekletst. Het was alleen zo koud, maar 14 graden, dat we al op tijd doorgingen om een verblijfplaats te vinden. Dat werd Blackheat, ook in het park zelf.

SYDNEY AND THE CENTRAL COAST

29 december hebben we de Blue Mountains verlaten om door te rijden richting Sydney!! 2 jaar geleden heb ik Andrew ontmoet in Nicaragua en hij woont hier in Sydney en is zo gastvrij om ons in huis te nemen voor een aantal dagen met een parkeerplek aan huis, ideaal. En wat was dat fijn zeg, even een normaal bedje, een goede douche en een wasmachine. We hebben een beetje gekletst en zijn uit eten geweest.

Tijd om Sydney een beetje te verkennen. Samen met een Amerikaanse jongen die we met Kerst ontmoet hadden gingen we wandelend door de stad. We verblijven in Kings Cross wat echt een perfecte locatie is. Via de botanical gardens kwamen we uit bij het Opera House wat er echt zo mooi bij ligt. Lopend over de Sydney Harbour Bridge hadden we ook een heel mooi uitzicht. Leuk om zo een beetje door Sydney te slenteren. S avonds hebben we in het huis gekookt en lekker lui op de bank gehangen aangezien Andrew toch aan het werk was. Heerlijk weer eens zo een avondje!

En dan is het alweer de laatste dag van het jaar. Wat is het toch weer snel gegaan, vorig jaar zaten we in Kathmandu, Nepal. En nu gaan we oud en nieuw vieren in Sydney met het grootste vuurwerk spektakel ter wereld! De locatie die je altijd op tv ziet waarbij het Opera House en de Sydney Harbour Bridge allebei in beeld zijn, zou al heel vroeg heel vol staan. Om daar een plekje te bemachtigen raden ze ons aan om er al rond 7 uur s ochtends te staan en daar hadden we natuurlijk geen zin in... Via via kwamen we terecht in Birchgrove Park waar we rond een uurtje of 1 waren. Picknickkleed mee, genoeg eten en drinken, uitzicht op de brug, helemaal goed. Uiteindelijk waren we met een groepje van 9 man. Heel de middag lekker liggen chillen in de zon en s avonds waren er verschillende voorstellingen. Zoals een vliegtuig show, verlichte botenparade, vuurwerk om 21.00 voor de kinderen en om 00.00 het echte werk. En wauw wauw wauw, hoe super gaaf was dat dan! Dat vuurwerk, zo veel, zo verschillend, zo groot en zo mooi. Echt zo cool om dit mee te maken! Het nieuwe jaar begon voor ons dus echt letterlijk met een goede knaller! We hebben nog 4 mensen mee naar huis genomen omdat hun geen verblijfplaats hadden, altijd die Nederlanders weer haha. 2 ervan konden mee naar boven en de andere 2 beneden in onze auto haha.

Het was dus een druk ontbijtje en mee dat we aan een gebakken eitje zaten was het in Nederland 00.00 uur. Hoe grappig eigenlijk! We zijn met 5 man met de trein en bus doorgegaan naar het bekende Bondi Beach. Het was een prachtige dag en dat was goed te merken. Toen we aankwamen was het strand nog redelijk rustig, maar later op de dag lag het echt bomvol. Het lijkt op tv ook veel groter dan het daadwerkelijk is. Wel leuk om dan die herkenningspunten te zien. Om 3 uur was de Dutchies Nieuwjaarsduik waaraan best veel Nederlanders meededen. Unox muts op, duik nemen in het oh zo "koude" water en afsluiten met een broodje frikadel. Helaas hadden wij onszelf niet op gegeven maar het was leuk om te zien. Na de hele dag gechild te hebben zijn we nog heerlijk uit eten geweest waarna al onze wegen weer splitsten.

En dan is de grote stad ook weer wel mooi geweest. Na nog een bedankje te hebben gekocht voor Andrew zijn we verder naar het noorden gereden. We hebben weer heel wat kilometers afgelegd vandaag. Onderweg moesten we stoppen voor een politie controle, blaastest om half 12 s ochtends! Alleen moest je niet in het apparaat blazen (wat ik dus wel deed) maar tegen het apparaat tot 10 tellen haha. Omdat het zo druk was hoefde ze ons rijbewijs niet te zien en maar goed ook, want we hebben helemaal geen internationaal rijbewijs.... In Buladelah hebben we op Lions Park geslapen.

Vandaag was een saaie dag met vooral alleen maar autorijden. We kwamen terecht in Frederickton waar je naast een golfbaan voor niks mocht kamperen. De kantine had en wc en douche en in ruil daarvoor hebben we nog een biertje gedaan daarbinnen. Hoefden we niks af te rekenen omdat ze het leuk vonden dat we even gezellig naar binnen kwamen. Rond zonsondergang hebben we wel 14 kangoeroes gezien, sommige zelfs met kleintjes in hun buidel, zóó schattig! Heb ook nog even met het thuisfront gebeld wat heel leuk was.

Op naar Dorrigo National Park waar we via de "waterfall way" met slingerbochten steeds verder de bergen inkwamen. Het was bewolkt hier maar we wilden gaan wandelen dus geen probleem. Dit park is onderdeel van de "gondwana rainforests world heritage area". Gondwana was ooit het super continent waar Australië, Nieuw-Zeeland, Antarctica, Zuid-Amerika, Afrika en India inlagen, ongeveer 80 miljoen jaar geleden. Dwars door het regenwoud hebben we de "Wonga Walk" gelopen, een rondje van 6,6 kilometer. Heerlijk en we hebben zelfs een "carpet python" gezien van ongeveer 2 meter lang! We konden in het park zelf met de auto overnachten, al hebben we dit wel illegaal gedaan. De gratis plek naast de weg was niet zo gezellig dus zijn we ergens bij een lookout gaan staan. Geweldig uitzicht en de buren vonden het helemaal niet erg!

Regen, regen en nog eens regen. Onderweg naar Grafton is het niet meer gestopt. En op een regenachtige dag ga je naar de bios. Om half 3 draaide "the good dinosaur" die we na de voorstukjes in de bios in Myanmar heel graag wilden zien. En hij was super leuk!! We zijn doorgereden naar Whiporie waar mensen een stukje van hun tuin hadden vrijgegeven om op te kamperen. Grappig plekje weer, naast de geiten en een mini paardje. Mirte heeft haar specialiteit gemaakt die avond, pannenkoeken met kaas en spek, hmmm.

Inmiddels hebben we onze auto alweer in moeten leveren in Brisbane waar Mirte en ik ook opgesplitst zijn. Nu gaan we allebei onze eigen weg wat natuurlijk weer nieuwe avonturen met zich mee gaat brengen, maar dit lezen jullie de volgende keer!!!

Liefs maris