Nog even een snelle update over onze trekking voordat we het nieuwe jaar vol met nieuwe uitdagingen en avonturen ingaan!

Maandag 15 december ging onze trek dan echt van start. Om 6 uur s ochtends hebben we een taxi genomen naar baglung busstation van waaruit we de lokale bus namen naar phedi, de plaats waar we gingen beginnen. Phedi ligt op 1100meter hoogte. Om 8 uur ging onze wandeling van start. Via dhampus, pothana, deurali, bhedi kharka en tolka kwamen we na 15 kilometer lopen om half 4 aan in landruk waar we gingen overnachten. Dit plaatsje ligt op 1565meter. We hadden prachtig weer gehad vandaag met al een aantal schitterende uitzichten en mooie valleien. In de kamer naast ons verbleven 2 engelse jongens die de top al hadden gehaald en hun overwinning graag wilden vieren. Op z’n engels hebben we lemon tea met whiskey en honing gedronken. Die nacht is het flink gaan regenen, bliksemen en onweren...

Ik ben een aantal keer wakker geworden van het slechte weer vanacht. Toen we om 7 uur gingen ontbijten zagen we dat de bergen die gisteren nog groen waren vandaag bedekt waren met sneeuw. Rond 8 uur zijn we weer gaan lopen. Via new bridge en jhinu kwamen we na een hele steile klim om 2 uur aan in chhomrong op 2140meter hoogte. We hebben onderweg regen gehad maar konden net op tijd ergens bij een huisje schuilen. De laatste 2 uur waren pittig omdat het alleen maar trappen omhoog waren. In chhomrong vonden we al gelijk een heel gezellig guesthouse die een warme douche had en die was zeer welkom! We ontmoeten gelijk een aantal gezellige mensen. Omdat het weer de avond ervoor zo slecht was geweest werd ons verteld dat er bovenin de bergen heel veel sneeuw was gevallen en dat het misschien niet mogelijk was om annapurna base camp (ABC) te bereiken. Andere toeristen die naar beneden kwamen hadden allemaal een beetje horrorverhalen dus wij balen want wat moesten we doen? Teruggaan en het super k*t vinden dat je hier bent en je doel niet kunt halen, of onverantwoordt doorgaan met de kans dat je misschien ergens vast komt te zitten? S avonds werd het heel erg koud en hebben we met dekens rondom een tafel gezeten waar een heater onder stond. Super gevaarlijk want er staat dan gewoon een gasfles met een vlam ernaast onder het tafelblad. Maar lekker warm dat het was! Na de 8km die we gelopen hebben vandaag waren we helemaal kapot en lagen dus al rond 9 uur in onze slaapzak met extra deken erop.

Toen we wakker werden bleek het een stralende dag te zijn. Er werd ons verteld dat de aankomende 5 dagen heel erg mooi zouden worden. Keuze gemaakt dus: verder lopen naar boven. Voordat we vertrokken om 9 uur hebben we erg genoeg eerst nog geld moeten lenen van iemand. De accomodatie hier in de bergen is super goedkoop maar het eten word steeds duurder hoe verder je naar boven gaat omdat er geen wegen meer zijn en alles met mankracht of ezels naar boven word gesjouwd. Vanaf chhomrong was het steil naar beneden richting de rivier en vanaf daar weer steil omhoog. Pff wat een klim zeg! Via sinuwa kwamen we tegen de middag aan in bamboo waar we hebben geluncht. Toen door naar dovan waar we sneller waren dan gedacht. We besloten door te lopen naar himalaya wat op 2920meter ligt. Dit zou de tocht voor morgen makkelijker maken. Het was een heerlijke tocht vandaag door valleien en bos en we hebben zelfs al door sneeuw en over ijs gelopen. Alleen het laatste stuk viel weer vies tegen. Alleen maar trappen en alleen maar omhoog.... Na vandaag 10km gelopen te hebben kwamen we om 4 uur, net voordat de zon achter de bergen verdween, dus aan in himalaya waar maar 2 guesthouses zijn waarvan er al 1 dicht was vanwege de wintertijd. We waren de enige 2 gasten en het was super koud. Tot aan het diner hebben we zitten bibberen onder een deken, met de noodlamp aan aangezien er geen stroom was. Ook de leidingen waren hier al bevroren. Denk dat ik al om half 8 in mn slaapzak lag en een uur later pas opgewarmd was...

Weer stralend weer vandaag. Verrassend hoe je overdag zo kunt zweten en het s avonds niet warm kunt krijgen. Vanaf himalaya zijn we om 9 uur begonnen, langs deurali en in MBC gestopt voor lunch. We hebben door een dik pak sneeuw gelopen vandaag maar het pad was goed begaanbaar. Wel zijn we vaak weggegleden over ijs en als je van het pad afstapte stond je gelijk tot aan je knieen in de poedersneeuw. Vandaag was opzich wel een makkelijke route al voelden we wel aan onze ademhaling dat onze longen aanzienlijk minder zuurstof binnen kregen door de hoogte. Na de lunch in MBC was het nog 2 uur lopen tot aan onze eind bestemming. De zon verdween al snel achter de bergen en het werd gelijk weer ijskoud. We konden ABC zien liggen maar op een rots stond geschreven dat het nog 1 uur lopen was. Ik kon niet stoppen met lopen omdat het zo vreselijk koud was maar tegelijkertijd kon ik echt niet meer. Ik was kapot en mn voeten en benen leken wel bevroren. Om 4 uur waren we er dan eindelijk! We zaten nu op 4130meter hoogte. We zijn gelijk bij de heater gaan zitten met een kop warme chocolade melk, trots te zijn op onszelf. We hebben de zonsondergang gezien wat erg mooi was aangezien de bergtoppen dan goud kleuren. Maar koud dat het was! Rond 5 uur was het al -6 graden. Benieuwd wat dat vanacht word in onze perfect “geisoleerde” kamer zonder enige bron van warmte.

Ohh wat was het in het begin weer koud zeg en wat ben ik blij dat we slaapzakken voor -10 gehuurd hebben. We zijn al vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien. Lekker geslapen hebben we niet, komt toch door de hoogte denken we. Weer zagen we die prachtige gouden bergtoppen. Echt zo magisch om hier te staan. Net voor het ontbijt had ik mijn literfles met water binnen op de vensterbank in onze kamer gezet. Toen we een half uurtje later terug kwamen was die al half bevroren, even voor het idee.... Van ABC zijn we terug gedaald naar dovan, een hoogteverschil van 1625meter. Onderweg zijn we een aantal keer goed gevallen door de smeltende sneeuw en het ijs. Sommige plekken waren harstikke glad. Ook hebben we vanaf een afstandje een kleine lawine gezien.... En natuurlijk konden we het niet laten om onderweg nog een sneeuwengel te maken. In dovan hadden we onze 2e douche waar dan wel voor betaald moest worden maar dat hadden we er weer wel voor over!

Dag 6 en eigenlijk geen sneeuw meer gezien vandaag. We zijn weer verder gedaald richting chhomrong waar we een andere splitsing hebben genomen. Deze dag had ik het zwaar. Doordat we zoveel naar beneden moesten wilden mijn knieeen niet meer meewerken door het constante tegenhouden. Het leek wel of ze op slot stonden. Het laatste uur lopen naar kimrong khola was echt afzien maar we wilden echt tot hier komen zodat de volgende dag weer iets makkelijker zou zijn. We kwamen in een guesthouse terecht waar blijkbaar weinig mensen slapen. Heel traditioneel en bijna niemand die engels sprak. Wel hebben we hier weer heerlijke daal bhat gegeten wat iedereen hier in de bergen eet. Rijst, currysaus met aardappelen, linzen met een bladgroente en een soort soepje wat je erover heen gooit. En het word onbeperkt bijgevuld.

De laatste dag! Eerst 2 pittige uren naar boven lopen en toen was het alleen nog maar dalen of redelijk vlakke stukken. Het ging gelukkig ook alweer een stukje beter met lopen. In ghandruk hebben we geluncht en onze afgelopen dagen nog eens overdacht. Wat zijn we trots op onszelf. We hebben onszelf flink gepusht en hard doorgelopen om dit in 7 dagen te kunnen doen. 70km hebben we afgelegd en dat zomaar saampjes, zonder gids of porter. En we hadden ieder toch wel ongeveer 10 kilo aan bagage bij. Mochten we het nog eens overdoen dan zouden we er wel iets meer tijd voor nemen want je komt zulke leuke, gezellige en mooie dorpjes tegen onderweg. Vanaf ghandruk was het nog maar een stukje lopen naar kimche, vanwaar we de bus terug hebben gepakt naar pokhara. Dit was ook nog een hele ervaring want wij hadden echt het idee dat deze rit maar een uurtje zou duren ofzo, maar dat waren er dus 3. Langs diepe afgronden op slingerige bergweggetjes, met een op den duur afgeladen volle bus konden we dan toch echt zeggen dat we deze “trek” hebben overleefd!!!