Hallo, hier het eerste verhaal vanuit Ecuador en het gaat gelijk over de mooiste en geweldigste eilanden ever! De foto’s hebben jullie misschien al gezien, maar bij deze dus de hele uitleg…

Op 24 april kwam ik dus aan in Guayaquil, de eerste stad hier in Ecuador. Die dag heb ik veel informatie opgedaan over de Galapagos eilanden. De twijfel sloeg een beetje toe en ik wist niet zo goed of ik nou moest gaan of niet. Het is toch wel aan de dure kant laten we maar zeggen… Na een “peptalk” van het thuisfront heb ik toch besloten om de volgende dag een plan uit te werken om toch te gaan. De volgende ochtend ontmoete ik 2 Deense meiden in het hostel. Ook hun wilden naar de eilanden dus hebben we samen geboekt. 2 dagen later zou onze vlucht al gaan! We doen 5 dagen op onszelf, dan 5 dagen op een cruise en dan nog 1 dag op onszelf. Zin in!!!

De 27^e was het dan zover. Vandaag gaat exact mijn laatste maand in dus ik ging hem goed van start. 09.40 gingen we de lucht in en 1,5 uur later waren we 1000km verwijderd van het vaste land. We kwamen aan in San Cristobal, het grootste bewoonde eiland gelegen in het oosten. Het dorpje was overgenomen door zeehonden. Je kwam ze werkelijk waar overal tegen, zelfs op de bankjes en in de speeltuin…! De dieren hier voelen zich niet bedreigd door mensen waardoor ze dus totaal niet bang zijn van je en je af en toe super dichtbij kunt komen. Die middag zijn we naar het “interpretacion centre” gegaan om meer te weten te komen over de evolutie van de eilanden. Een wandeling stond ook nog op de planning maar omdat we nu echt bijna op de evenaar zitten, zat dit er niet in. Wat een hitte zeg!

De volgende dag gingen we met de boot richting open zee. Sophie en Michelle, de 2 Deense meiden, gingen duiken en ik ging snorkelen. De 1^e stop was Lobes Island: turquoise water, mooi strandje en zeehonden in het water. Tijdens het snorkelen kwamen ze iedere keer net voor je neus langs geschoten. Ze zijn zo snel dat je er wel van schrikt. 1 zeehond kwam echt heel dichtbij. Hij vond het mondstuk van mijn snorkel wel heel interessant en probeerde er dan ook in te bijten. Wat een prachtig moment, zo dichtbij… De 2^e stop was bij Kikker Rock waar het water een stuk dieper was. Dit was het domein van de Galapagos sharks. En ja hoor, we zagen er wel 100! Allemaal zwommen ze onder ons en daar gaat je hart toch wel iets sneller van kloppen :-S Maar gaaf dat het was! Een dag later gingen we naar het centrale en zuidelijke stukje van het eiland. Met de taxi zijn we naar El Junco gereden, een klein meer op een hoogte van 650 meter middenin een krater. Dit is de enige plek waar zuiver water te vinden is. Toen door naar Galapaguera de Cerro Colorado, waar ze de populatie van de landschildpadden (beter bekend als tortoises) proberen te vergroten. We konden heel dichtbij komen en ze zijn echt reusachtig. Als laatst gingen we naar Puerto Chino, een wit strand waar een aantal “blue footed boobies” zaten. Dit is waarschijnlijk de meest bekende vogel van de Galapagos. Het ziet er raar uit, een vogel met blauwe voeten. De dieren die we allemaal wel een keer in het echt hebben gezien, zijn hier allemaal een stuk groter. Dat heeft blijkbaar allemaal met de evolutie te maken.

Op koning(innen)dag hebben we de boot genomen naar Isla Santa Cruz. Helaas heb ik daar dus niks van kunnen volgen… De eerste dag hier hebben we niet veel gedaan. Het dorpje rondgelopen, ideeën uitgewisseld met andere reizigers en gerelaxt. De dag erna zijn we samen met een Canadese jongen gaan lopen richting Tortuga Bay, 1 van de grootste hagelwitte stranden van de archipel. Achter het grote strand lag een kleine baai wat echt prachtig was. Hier hebben we een aantal uren doorgebracht. Na het heetste punt van de dag zijn we naar Las Grietas gegaan. Dit zijn 2 gigantische muren die bestaan uit lava en ertussen is het gevuld met kraakhelder water. Ik had graag een duik willen nemen, maar Ecuadorianen vinden het blijkbaar geweldig om rare salto’s van een vreselijke hoogte te nemen… Vreemd eigenlijk ook hoe het landschap hier zo snel kan veranderen. De 2 eilanden die ik tot nu toe gezien heb verschillen al zo erg van elkaar.

2 mei was het dan eindelijk zover, tijd om aan boord te gaan. 97% van de eilanden is beschermd en zonder gids kun je er niet heen. De meeste mensen doen dus een cruise. Net voor lunchtijd gingen we de boot op, genaamd King of the Seas. Hij doet z’n naam niet echt eer aan want het is best een klein bootje. In de cabin kun je je kont bijna niet keren en staand douchen ging hem ook niet worden. Mijn kamergenoot Mirthe en ik gaan dus zeker veel lol hebben! Maar he, dat krijg je met de goedkoopste boot! Het voordeel was wel dat er alleen maar jongelui op zat. We hadden echt een super leuke groep van 11 personen. Na de lunch met ontmoetingsgesprekken gingen we naar Bachas Beach waar we gingen snorkelen. Het water was hier troebel maar de kans op haaien bleek hier redelijk groot te zijn. Toch hadden we er geen gezien. Niet zo heel erg als je ze door het troebele water niet aan kunt zien komen ;-) ’s Avonds kregen we een welkomst cocktail die een beetje uit de hand liep. Voor we het wisten stonden we allemaal op het bovendek de salsa te dansen. Zelfs de kapitein deed mee. De boot was omringd met tientallen baby schildpadjes die op het licht afkwamen, heel speciaal!

De volgende ochtend gingen we om 05.00 uur al varen waar ik wakker van werd omdat ik bijna uit bed rolde (en dat was niet van de drank) De navigatie was gezet richting Santiago Island. Met het rubberbootje hebben we Sullivan Bay bezocht, een eiland dat bestaat uit zwarte lava. We gingen ook aan land en door al het zwart vielen de “marine iguana’s” bijna niet op. Het was dus uitkijken waar je liep! Vanaf een klein strandje zijn we gaan snorkelen. Het water was heel helder en we hebben veel vissen gezien, groter dan normaal. Ook kwam er een pinguïn langs gezwommen. Grappige beestjes zijn dat toch. De volgende stop was Bartolome Island, waar de bekende Galapagos foto gemaakt wordt. Echt een prachtig uitzicht met 2 stukken strand en aan het eind een aparte rotsformatie. Hier hebben we 2 uur rondgewandeld.

Op het vroege ochtend programma stond een uurtje snorkelen in diep water. Zwemmend richting de zeehonden kwamen we 3 grote haaien tegen. Eenmaal bij de zeehonden aangekomen werd ik helemaal blij. Ze waren aan het spelen en kwamen heel dichtbij. Voor wel 10 minuten lang hebben ze rond ons heen gezwommen en konden we ze vanaf een aantal !!centimeters!! bewonderen. Dit is tot nu toe wel de high light. Op een uurtje verder varen lag Espumillo waar een lagune te vinden was en vele “marine iguana’s”. Als laatst bezochten we Egas waar we rondgewandeld hebben en tijd kregen om op het strand te chillen. Weer terug op de boot zagen we springende manta roggen. Blijkbaar is dit hun paringsdans. ’s Avonds was er uiteraard weer een feestje aan boord!

De laatste volle dag aan boord… Na 4 uurtjes slaap gingen we om 06.30 alweer snorkelen. De zeeschildpadden hadden we nog niet gezien en rond deze tijd hadden we daar meer kans op. En inderdaad, we hebben ze gezien! Wat heel speciaal was, waren de zeesterren. Op een hoopje lagen ze allemaal bij elkaar, verschillend van kleur en structuur. Sommige waren diepzwart terwijl anderen oranje tot rood waren. Dit had ik nog nooit gezien… Een stukje verder hebben we een bezoek gebracht aan Rabida Island dat een rood strand heeft. Tijdens de lunch zijn we gaan varen richting Chino Island. Daar hebben we weer gesnorkeld maar dan vanaf de boot. Het water was koud dus ik was er zo weer uit.

En toen was het zover, tijd voor een laatste bezoek en dan van boord af. Op Mosquera Island lag een kleine zeehonden kolonie en een stukje daarvandaan konden we voor de laatste keer snorkelen. 10.30 moesten we van het schip af en werden we terug naar Santa Cruz Island gebracht. Het afscheid was niet leuk maar we hadden de rest van de dag nog met de hele groep. We hadden een taxi geregeld die ons naar een groot gebied met wilde tortoises bracht. Het is alleen zo groot, dat er soms niet zo heel veel te zien zijn. Toch hebben we een paar mega schildpadden gezien. Er werd ons verteld dat de grootste die we zagen 130 jaar oud was! Als afsluiter nog een kleine wandeling door de lava tunnels. Dit was de laatste avond samen dus dat werd snel eten en dan feesten in de Bonga Bar. We hebben de hele avond staan dansen.

7 mei vlogen we terug naar Guayaquil. Ik heb wel een traantje moeten laten… Wat een geweldige ervaring was dit en wat ben ik blij dat ik dit met zoveel leuke mensen heb mogen meemaken. Jammer dat het zo vreselijk duur is anders zou ik zeker binnenkort nog een keer terug gaan ;-) Nu heb ik nog 2,5 te gaan voordat ik weer naar huis kom. Ik ga dus nog even verder met genieten… Tot het volgende verhaal weer!!

Liefs