Hallo allemaal,

Hier weer een nieuwe update van mijn reis. Ondertussen heb ik alweer heel wat meegemaakt en gezien. De plannen waren een beetje gewijzigd, maar ik ben nu toch echt in de laatste stad die ik ga zien hier in Argentinie. Tijdens het schrijven van mijn laatste verhaal zat ik in Neuquen. Vanaf daar ga ik mijn verhaal vervolgen...

Nadat ik uit Neuquen vertrok, kwam ik 11 uur later aan in Mendoza, de stad van de vino tinto. Via de website van couchsurfing (mensen die hun bed of bank gratis aanbieden) was ik in contact gekomen met een Argentijnse jongen, Damian. Iedereen heeft het altijd maar over dat couchsurfen en het moment was aangebroken dat ik zelf wilde ervaren hoe dit nou is. Om 08.00 moest ik vanaf de busterminal snel een hostel zoeken, tanden poetsen en ook nog eens de afgesproken plek vinden in een stad die ik niet ken, want om 09.00 had ik met Damian afgesproken. Gelukkig stond ik na 10 blokken lopen in de goede straat en hij herkende me gelijk. Spontane jongen. Na wat gekletst te hebben, spraken we af dat hij me de volgende morgen op zou komen halen. Wat ik de rest van de dag wilde gaan doen wist ik nog niet. Blijkt de eigenaar van mijn hostel te kunnen paragliden. Wil je anders niet met mij gaan vliegen om 3 uur?? Uhh oke! Met de 4x4 reden we een super hoge berg op. Daar werd ik helemaal ingepakt en vastgebonden. Rennend moesten we de 'vlieger' omhoog krijgen. Wat een gaaf gevoel zeg! Het hoogste punt dat we bereikt hebben was 1973meter. Er werden op een gegeven moment zoveel capriolen uitgehaald dat mijn maag zei dat we het rustiger aan moesten doen... Na 20 minuten vliegen als een vogel was het tijd voor de landing. Er kwam slecht weer aan maar gelukkig ging de landing heel soepeltjes. De hele avond heeft het geregend dus ben maar optijd naar bed gegaan. De nacht ervoor had ik toch al niet zo goed geslapen in de bus. Begrijpelijk ook, met een dikke, harige, luid snurkende papzak naast je!!

15 minuten voor de afgesproken tijd stond Damian me al op te wachten, spannend! Hij zat net in een verhuizing, dus zijn flat was een rommeltje. Ik kreeg zijn slaapkamer aangeboden. Jeeh, een 2-persoonsbed ipv een stapelbed. Die avond moest hij naar een bruiloft, of ik niet mee wilde gaan. Uhhm.... ja, waarom niet! \'s Middags hebben we bij zijn oma geluncht. Leuk om een kijkje te nemen bij de lokalen. Na een paar biertjes zijn we om 23.45 aangeschoven aan het diner bij het bruidspaar. Wat voelde ik me ongemakkelijk... Het feest begon al snel en de hele avond hebben we buiten staan dansen. Goede muziek, veel eten en vooral veel gekkigheid. Dat ik ooit nog eens bij een Argentijnse bruiloft aanwezig mocht zijn zeg!

Na 5 uurtjes slapen was het tijd om te vertrekken richting de bergen. Met 9 vrienden van Damian gingen we naar een plek waar ze een groot zwembad hebben met verschillende bbq hutjes. Het vlees was de dag ervoor al ingekocht, naar mijn idee veel te veel! We hebben veel gekletst, al moest er voor mij veel vertaald worden. Maar wat was het gezellig en wat zijn de lokale mensen toch vriendelijk! Vandaag is ook de dag dat ik alweer een maand onderweg ben. De tijd vliegt echt voorbij. We kwamen pas laat terug dus we gingen pas aan het avondeten beginnen om 00.30 uur. Heel normaal hier....

De volgende dag wilde ik eigenlijk de grens over naar Santiago de Chili. Blijkt dat de grensovergang gesloten is vanwege hevige modderstromen. Dit is in de laatste 10 jaar niet meer gebeurd, dus ik heb echt pech. Niemand weet hoelang het ging duren. Dan maar richting de bodegas vandaag. Er zijn er zoveel dat het moeilijk kiezen is. Bij een olijven boerderij zijn we gestopt waar we een proeverij kregen van verschillende olijven en tapanades, maar ook likeuren, chocolade en marmelade. We hebben zelfs aan de absint genipt die ze hier zelf brouwen want ook in Argentinie is deze drank verboden. Daarna zijn we doorgegaan naar Bodega Tempus. Hier konden we vrij rondlopen en het hele proces volgen. Natuurlijk hoorde hier ook het proeven bij. Bovenop het dakterras, uitkijkend over de wijngaarden kregen we 3 volle glazen van hun beste wijn te proeven. Heerlijk, maar het tikt snel aan met 36 graden. Om 6 uur werden we naar buiten geschopt ;-) Op het gemakje terug naar de flat om ons klaar te maken voor de avond. Gegeten bij Damian zijn vader en om 11 uur werden we opgehaald door Leo, 1 van de vrienden die er de dag ervoor ook bij was. We gingen met 10 man naar Mulelle, een open air club met zwembad en goede muziek. Om 7 uur was het feest afgelopen en de zon was al opgekomen...

Met veel pijn en moeite had ik eindelijk een ticket kunnen regelen naar Santiago voor de volgende dag. Hoorde ik later op het nieuws dat de grens waarschijnlijk tot na het weekend gesloten blijft, en dat is nog 4 dagen... Zolang wil ik hier eigenlijk niet blijven... Dus heb ik mijn ticket omgeboekt naar Salta. Gelukkig is het geen probleem om langer in Damian\'s huis te blijven. Maar wat denk je: de volgende dag ging de grens open!! Natuurlijk kon ik mijn ticket weer wel omboeken, maar wel voor een flinke betaling. Jammer dan. Vind het zonde dat ik maar zo weinig van Chili ga zien, maar ja. Die dag heb ik een beeetje gerelaxed in het park en om 19.30 heeft Damian me naar de busterminal gebracht. Het afscheid was best raar want heb het echt super naar mijn zin gehad hier. De bus kwam 2 uur te laat, kapotte airco. 22.30 gingen we dan eindelijk rijden. Op naar de laatste plek hier in Argentinie!

Na weer eens 18 uur in de bus gezeten te hebben, zonder leuke buschauffeur op valentijnsdag, kwam ik om 17.30 pas aan in Salta. Met een stel dat op dezelfde bus zat heb ik een taxi gedeeld richting het centrum. Vanaf daar was het zoeken naar een hostel, maar via via had ik al snel onderdak gevonden. Dit is het meest schone hostel tot nu toe!

De volgende dag werd ik al vroeg wakker van de stromende regen. Gelukkig klaarde het later op. Tijd om Salta te gaan verkennen. De stad ligt in een vallei en het bruisende centrum ligt rondom Plaza 9 de Julio waar ook een aantal bezienswaardigheden zijn. Als eerst ben ik naar een museum gegaan waar ze allerlei verschillende spullen hebben van de Argentijnse geschiedenis. Alles in het spaans, dus ik was zo weer weg. Daarna ben ik naar Museo Arquelogico Alta Montana gegaan, beter bekend als MAAM. Dit was heel indrukwekkend. In 1999 hebben ze een groot onderzoek opgestart op een voor de Inca\'s heilige berg. Hier hebben ze 3 kinden opgegraven, omringd met honderden spullen. De kinderen werden na een slaapdrankje in kleurrijke doeken gewikkeld en levend begraven als offer voor de goden. De berg waarop dit is gebeurd is 6739meter hoog en door de kou zijn de lichamen in goede conditie gebleven. Het hele verhaal achter deze offeringen is voor ons niet te begrijpen. 1 van de 3 mummies was tentoongesteld, eng om te zien. Snel weg hier... Even langs de busterminal om te kijken of ik vanaf hier wel naar Chili kan. Moet geen probleem zijn. Ook moest ik nog even pinnen en dat is in dit land ook een heel obstakel. Het maximum wat je uit de pinmachine kan krijgen is 1000pesos (ongeveer 140 euro) Hierdoor staan er altijd lange rijen, soms wel tot een uur wachten! Mensen lijken het niet erg te vinden, aanpassen dus maar.

De volgende dag ging de wekker om 06.00. Op naar een 530km durende dagtour door de provincie van Jujuy. De eerste stop was na 2,5 uur rijden in Purmamarca waar we de '7nd collored hill' hebben bekeken. De berg bestaat inderdaad uit vele verschillende kleuren, ontstaan uit aardverschuivingen. De volgende stops waren in Tilcara en Uquia. Beide zijn kleine, schattige dorpjes waar mensen echt nog via tradities leven en veel kleurrijke, handgemaakte spulletjes verkopen. Het landschap onderweg was echt prachtig. Ook staan er overal veel cactussen. Sommige zo groot, dat ze al honderden jaren oud zijn. Humahuaca was het noordelijkste plaatjes dat we in deze tour gingen bereiken. Op de terugweg zijn we ook nog in San Salvador de Jujuy gestopt, de hoofdstad van deze provincie. Hier hebben we een koninklijk paleis bezocht waar alle vlaggen van de verschillende provincies tentoongesteld stonden. Om 20.00uur waren we pas terug in Salta. Met Claire en Jean-Luke die ik vandaag ontmoet heb, hebben we besloten om nog een tour te doen morgen.

Op naar Cafayate vandaag. Deze tour was zelfs nog mooier als die van gisteren. Op de weg richting Cafayate moesten we door verschillende valleien en canyons rijden. Helemaal omringd door bergen en rotsformaties, allemaal verschillend van hoogte, vorm en kleur. Van diepgroen tot geel en van lichtbruin tot dieprood. Ook hebben we een plek gezien waar honderden jaren geleden een waterval was. Nu lijkt het een groot theater en de echo\'s zijn wel 10 keer te horen. Aangekomen in Cafayate konden we een aantal wijntjes proeven in het wijnmuseum en hadden we vrije tijd om lekker rond te lopen. Op de terugweg kwamen we op een punt waar de weg was weggespoeld door de rivier. Gelukkig liep er nog een oude weg die we konden nemen. De rit terug was net zo spectaculair als de heenweg. Ik zal wat foto\'s plaatsen op facebook.

Vandaag is de laatste dag hier. Het is gisterenavond begonnen met regenen en het is nog steeds niet gestopt.... Wilde graag nog de San Bernardo berg opklimmen, waar je een goed uitzicht hebt over Salta, maar dat zit er niet in. Morgen vertrek ik al vroeg naar San Pedro de Atacama in Chili. Tot mijn volgende verslag maar weer!!

Chaoo