Hallo trouwe lezers,

Hier eindelijk weer eens een nieuwe update. Het is alweer een tijdje geleden maar heb op het moment tijd om een verhaal te schrijven. Ik heb een transfer in Neuquen (ja, je spreekt het inderdaad ook zo uit) voor 4 uurtjes, dus laat ik dat spenderen aan een nieuw verhaal.

In mijn laatste verhaal ben ik geeindigd toen ik voor 21 uur de bus in ging richting El Calafate. Deze rit ging in 17 uur naar Rio Gallegos, waar ik 3 uurtjes moest wachten op een nog 4 uur durende rit naar El Calafate. We kwamen pas laat aan dus die dag hebben we alleen maar onderzoek gedaan naar wat we de aankomende dagen gingen doen.

29 januari was het dan eindelijk zo ver om een spectaculair natuur fenomeen te zien, de gletsjers! Met 3 andere backpackers hadden we een boottour over Lago Argentino, het grootste meer van Argentinie. Na een aantal uurtjes varen kwamen we aan bij de 1e gletsjer, genaamd Upsala. Deze was van veraf te bewonderen. Overal liggen afgebrokkelde ijsbrokken, dus de boten kunnen niet altijd even ver komen. Aangekomen bij de 2e glestjer, genaamd Viedma, konden we veel dichterbij komen. We lagen er echt recht voor met de boot en dan pas besef je hoe groot het in werkelijkheid is. Spectaculair! Overal hoor je ijs kraken en af en toe brokkelt er een mega stuk af. En dat maakt super veel kabaal! En wat was het koud!

De volgende dag werdt het tijd om de bekende Perito Moreno gletsjer te bezichtigen. De gletsjer is een aantal kilometer lang en reikt tot 60meter hoogte. Via platforms en verschillende wandelroutes had je een perfect uitzicht. Aan de voorkant was het ijs blauwer van kleur, dit omdat het hier meer compact en samengedrukt is. Prachtig! \'s Avonds lekker zelf gekookt in het hostel en iets gedronken met alle Israeliers hier. Koen en ik zijn de enige 2 blonde mensen, hoe grappig!

De laatste dag in El Calafate heb ik niet zoveel gedaan. Lekker uitgeslapen en toen een stukje gaan wandelen richting het Lago Argentino. Langs de waterkant zitten heel veel vogels, maar heb er niet veel gezien want het leek wel alsof er een orkaan aankwam, zoveel wind. Wel heb ik een aantal flamingo\'s gespot. Die avond ben ik vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag staat me denk ik het record aan aantal busuren te wachten...

De eerste dag van februari en op naar een 28!!!!! uur durende rit naar Bariloche. Ik zag er best wel tegenop. Na 4 uur rijden moesten we de bus uit omdat hij schoongemaakt moest worden en de chauffeur moest nog even ons eten ophalen. Dat wordt in het spaans gezegd, dus voordat je het weet sta je naast de bus en die rijdt weg met je backpack er nog in terwijl je niet weet wat er gaande is...! Wat een ophef was er toen zeg. Bleken we ook nog eens in Rio Gallegos te zijn. En dat is echt 4 uur omrijden, alleen voor schoonmaken en eten! Maar ja, we hebben ons maar aan te passen. Gelukkig viel de rit best wel mee. De laatste 2 uurtjes veranderde het landschap van dorre bosjes in het echte Andesgebergte. Hallo bomen, hoge bergen, mooie meren, schattige huisjes en slingerige weggetjes. Ik wist al gelijk dat Bariloche me goed ging bevallen. In de zomer is dit een wandelparadijs en in de winter is dit een rijk ski gebied. Waren die 28 uur toch niet voor niks geweest!

De eerste dag hier heb ik het rustig aangedaan. Je wordt toch best wel gaar van die busritten. Dan maar een beetje het stadje gaan verkennen. Het ziet er allemaal heel Zwitsers uit. Overal zie je toeristen, souvenir winkeltjes en heel veel chocolade winkels. De tweede dag hier ben ik naar Cerro Campanario gegaan, waar je een 360graden uitzicht hebt over verschillende meren. De klim duurde een half uurtje, want als backpacker ga je natuurlijk niet voor de gondels betalen ;-) Wat een prachtig uitzicht zeg. I love the lake disctrict!!!! Terug beneden hebben we een mountainbike gehuurd om een route van 27km af te leggen. Leuk dacht ik, maar ik was even vergeten dat mountainbikes versnellingen hebben en dat je die ook echt nodig hebt hier. Berg op, berg af. Jeetje zeg, met de laagste versnelling moest ik af en toe nog een stukje lopen. Wat viel het tegen! In totaal hebben we zo een 4,5 uurgefietst. Later die dag wilden we ook nog het restaurant van Maxima haar broer opzoeken, maar die bleek hier 90km vandaan te zitten, dichtbij de Chileense grens.

Nieuwe dag, tijd voor een nieuw meer. Met de bus ben ik richting Villa Traful gegaan. Een heel erg klein dorpje, misschien een 5e van Stavenisse haha, waar ook weer een prachtig meer lag, genaamd Lago Traful. Hier een beetje rondgelopen voor 4 uurtjes en lekker aan het water gelegen. Een relaxed dagje dus en prachtig om te zien hoe de mensen hier leven. Stress, wat is dat? De dag erna was alweer de laatste hier. Deze heb ik benut om aan mijn kleurtje te werken. Alleen hou je dat hier maar 2 uurtjes vol. Het is echt super warm. Nog een aantal dingetjes geregeld voor de dag erna. Ik ga namelijk het laatste plekje in Argentinie bezoeken...

Op het moment zit ik dus in Neuquen. Over 2 uurtjes heb ik mijn bus naar Mendoza, wat mijn laatste bestemming is hier in Argentinie voordat ik de grens overga naar Chili. Wat ik daar allemaal ga doen weet ik nog niet. Het staat bekend om de goede wijngaarden, dus misschien ben ik wel een aantal dagen goed zat haha. Er volgt in ieder geval snel weer een nieuwe update en foto\'s zijn te zien op facebook!!

Chaoo